-
1 początek
-ku, -ki; instr sg - kiem; mbeginning, startna początek — for a start, to begin with
z początkiem maja — as of lub from the beginning of May
brać początek od — +gen to originate from
* * *mi- tk- beginning, start, outset; od początku from the start, from the beginning; z początku at first, at the start; z początkiem czegoś at the beginning of sth; od początku świata from the beginning of things; dać początek czemuś give rise to sth; brać z czegoś swój początek originate from sth, rise from sth; zrobić dobry początek make a good start; na początku było trudno the beginning was hard l. tough; na początek mogę panu zaproponować 1000 złotych miesięcznie I can offer a starting salary of 1,000 zlotys a month; jak na początek, poradził sobie nieźle as for a start he did quite well, he did quite well just for starting; od samego początku wszyscy byli nieżyczliwi from the very beginning everybody was unfriendly; uczę się niemieckiego od początku I am a beginner in German; urlop planujemy w początkach sierpnia we're planning our vacation at the beginning of August; z początkiem grudnia zaczęła się prawdziwa zima early in December the real winter started; zrób to jeszcze raz, od początku do it again from the start; miłe złego początki, lecz koniec żałosny short pleasures, long lament.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > początek
-
2 początek
Beginn m, Anfang mna początku am Anfang, zu Beginnod początku von Anfang anz początku am Anfang, anfangsz początkiem czerwca [ab] Anfang Junina \początek für den Anfangdać \początek czemuś den Ursprung für etw bildenzaczynać od początku von vorn anfangenzrobić dobry \początek einen guten Anfang machen -
3 początek
początki pl (podstawy) Anfangsgründe pl;od początku von Anfang an;na początek für den Anfang;w początkach listopada Anfang November;z początkiem zimy zu Winterbeginn;brać początek lit seinen Ursprung haben; -
4 początek
сущ.• генезис• зарождение• исток• источник• ключ• начало• отправление• початок• происхождение• пуск• родник• старт* * *началоkopka (przędza) початок (пряжа)bot. kaczan, kolba бот. початок (соцветие)* * *począt|ek♂, Р. \początekku 1. начало ň;dać \początek положить начало; od (samego) \początekku с (самого) начала; z \początekku вначале, сперва;
2. \początekki мн. начальные сведения; основы;\początekki matematyki начала математики;
● od \początekku świata c сотворения мира+2. podstawy
* * *м, P początku1) нача́ло ndać początek — положи́ть нача́ло
z początku — внача́ле, сперва́
2) początki мн нача́льные све́дения; осно́выpoczątki matematyki — нача́ла матема́тики
•Syn: -
5 początek począt·ek
-
6 początek układu współrzędnych
начало координатKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > początek układu współrzędnych
-
7 początek strefy wpływów
• Start of AuthoritySłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > początek strefy wpływów
-
8 początek strony
• top of formSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > początek strony
-
9 początek tekstu
• start of textSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > początek tekstu
-
10 początek
• origin pochodzenie -
11 początek kampanii elementu paliwowego
• begining of lifeSłownik polsko-angielski dla inżynierów > początek kampanii elementu paliwowego
-
12 początek kryzysu wrzenia
• onset of the DNB• point of departure from nucleate boilingSłownik polsko-angielski dla inżynierów > początek kryzysu wrzenia
-
13 początek przypływu
• young floodSłownik polsko-angielski dla inżynierów > początek przypływu
-
14 początek strefy wpływów
• Start of AuthoritySłownik polsko-angielski dla inżynierów > początek strefy wpływów
-
15 początek strony
• top of form -
16 początek tekstu
• start of text -
17 początek układu współrzędnych
• coordinate origin• origin of coordinatesSłownik polsko-angielski dla inżynierów > początek układu współrzędnych
-
18 początek wektora
• origin of vector -
19 początek
1. amorce2. arrière-saison3. commencement4. débout5. début6. exorde7. genèse8. germe9. origine10. principe11. rudiment12. seuil13. source14. étrenne -
20 początek
1 breacadh 2 breith 3 bun 4 bunús 5 céad 6 ionsaí 7 tosú 8 tús
См. также в других словарях:
początek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. początektku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, od czego zaczyna się istnienie czegoś, trwanie czegoś w czasie; pierwsze momenty; okres początkowy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Poczatek — (spr. Potschalck, Poczatky), Stadt im böhmischen Kreise Budweis; Tuchweberei, Gesundbrunnen; 3000 Ew … Pierer's Universal-Lexikon
początek — m III, D. początektku, N. początektkiem; lm M. początektki 1. «to, od czego się coś zaczyna w czasie lub przestrzeni; rozpoczęcie (się) czegoś, pierwszy moment, pierwszy punkt» Dobry, zły, trudny, łatwy początek. Ciekawy, nudny początek powieści … Słownik języka polskiego
początek — Od początku świata zob. świat 21 … Słownik frazeologiczny
brać – wziąć początek [źródło] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zaczynać się od czegoś, mieć swój początek w czymś, wynikać z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Noc świętojańska bierze swój początek z czasów pogańskich. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dawać – dać początek — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zapoczątkowywać, rozpoczynać coś, powodować zaistnienie jakiegoś procesu, jakichś działań : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gall Anonim dał początek dziejopisarstwu polskiemu. Nie wiadomo, co dało początek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Jazz w wolnych chwilach — Jazz w wolnych chwilach … Википедия
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego
źródło — n III, Ms. źródłodle; lm D. źródłodeł 1. «naturalny wypływ wody podziemnej (słodkiej lub mineralnej) na powierzchnię ziemi, początek rzeki, strumienia» Kryniczne, czyste źródło. Źródła mineralne, siarczane, słone, solankowe. Źródła rzek. Źródło… … Słownik języka polskiego
źródło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. źródłodle; lm D. źródłodeł {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce wydostawania się z głębi ziemi wody; początek cieku wodnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Źródło rzeki. Źródła mineralne … Langenscheidt Polski wyjaśnień